روند طراحی دیوارهای بنایی غیرسازه ای B
روند طراحی دیوارهای بنایی غیرسازه ای B
روند طراحی دیوارهای بنایی غیرسازه ای یک ساختمان مسکونی ٥ طبقه
پلان طبقات ساختمان در شکل (پ.٢-١) نشان داده شده اسـت. رونـد طراحـی دیوار B در ایـن مقاله ارائـه می‌گردد.
اطلاعات مورد نیاز به شرح زیر می‌باشند:
محل ساختمان: تهران تعداد طبقات: ٥
ارتفاع کف تا کف طبقات: ٥/٣ متر
نوع خاك محل احداث بنا: خاك نوع III بر اساس دسته‌بندی مبحث‌ششم
سیستم باربر جابی در امتداد شمالی- جنوبی: مهاربند مرکزگرا
سیستم باربر جانبی در امتداد شرقی – غربی: قاب خمشی
حداکثر دریفت غیرالاستیک در جهت شمالی- جنوبی: ٠٠٧/٠
حداکثر دریفت غیرالاستیک در جهت شرغی- غربی: ٠١٨/٠
بیشتر بخوانید : روند طراحی دیوارهای بنایی غیرسازه ای A
فرضیات اولیه:
توصیه می شود در صورتی که انتظار می‌رود نظارت کافی و مناسبی بر روند ساخت دیوارهای غیرسازه ای وجود نداشته باشد، حتی المقدور از فرضیات محافظه‌کارانه‌ای استفاده شود. در این مثال از چنین فرضیاتی به شرح زیر اسـتفاده شـده است.
- کلیه واحدهای بنایی از نوع بلوك سفالی بوده و ضخامت پوسته آنها ١٥ میلی‌متر می‌باشد.
- ملات مصرفی از نوع N می‌باشد که در آن از سیمان بنایی استفاده شده است. نسبت سیمان بنایی به ماسه ١ به ٣ می‌باشد. همانطور که ملاحظه خواهد شد، این ملات بسیار ضعیف بوده و عملا لازم است از ملات نوع N ساخته شده از ترکیب سیمان پورتلند و آهک استفاده شود.
- مقاومت فشاری واحدهای بنایی ١٤ مگاپاسگال می‌باشد. لذا مقاومت فشاری دیوار برابر ٧ مگاپاسگال خواهد بود. این مقاومت بر اساس مقطع موثر دیوار است.
- تنش تسلیم میلگرد بستر کرمان ٤٥٠ مگاپاسگال درنظر گرفته شده است.
- طراحی کلیه دیوارها بر اساس دیوارهای موجود در آخرین طبقه انجام خواهد شد.
دیوار B
دیوار داخلی عمود بر دیوار B منجر می شود که این دیوار در واقع به دو قسمت تقسیم شود. اما با توجه به ابعـاد کـم دیوار B از اثر دیوار عمود بر آن (که تکیه‌گاهی گیردار برای دیوار B فراهم می‌کند) صرفنظر شده است. برای دیوار هـای با طول زیاد بهتر است به منظور دستیابی به یک طرح بهینه، چنین اثراتی درنظر گرفته شود. بنابراین اگر دیوار عمود بـر دیوار B درنظر گرفته نشود، شرایط تکیه گاهی دیوار B مشابه دیوار A خواهد بود. این دیوار بدین جهت مورد بحـث قـرار گرفته است که در یک دهانه مهاربندی شده قرار دارد. برخلاف روش متداول کنونی، دیـوار بـه هـیچ وجـه نبایـد مـابین المان ها مهاربند ساخته شود. در حین زلزله مهاربندها تغییرشکل های غیرالاستیک بالایی را تجربه کرده و ساختن دیـوار مابین این اعضا می تواند منجر به از دست رفتن تکیه گاه های دیوار و متعاقبا ناپایداری دیوار شود. در مـورد دهانـه هـای مهاربندی شده، لازم است دیوار یا در جلوی مهاربند و یا در پشت آن ساخته شود. شرایط تکیه گاهی دیـوار B در شـکل(پ.٢-٥) نشان داده شده است.
با توجه به ابعاد کوچک دیوار، می توان حدس زد که استفاده از میلگرد بستر حداقل در دیوار کفایت خواهد کرد (قطر مفتول ٤ میلی متر در هر ٤٢٠ میلی متر). ضخامت دیوار ١٥٠ میلی متر بوده که در آن از ملات نوع N با ترکیـب سـیمان پورتلند و آهک استفاده خواهد شد. بدین ترتیب مقاومت های خمشی طراحی قائم و افقی دیـوار B (در واحـد طـول) بـه صورت زیر به دست می‌آیند.
از طرفی فشار نهایی که در بخش قبل به دست آمده برابر است با:
با توجه شرایط تکیه گاهی دیوار B، برای محاسبه ضریب خمش افقی از جدول (٤-٦) استفاده خواهد شد. پارامترهای مورد نیاز برابرند با:
در نتیجه از روی جدول (٤-٦) ضریب خمش افقی برابر ٠٦٤/٠ به دست می‌آید. لذا تقاضاهای خمشـی افقـی و قـائم برابرند با:
با توجه به این که تقاضای خمشی در هر دو امتداد از ظرفیت خمشی متناظر کم‌تر است، لذا طراحـی قابـل پـذیرش می باشد. طراحی اتصالات دیوار B نیز مشابه روند متناظر در دیوار A می باشد. می توان در جهت اطمینان از جزییـات بـه دست آمده برای دیوار A در دیوار B نیز استفاده کرد. طرح نهایی دیوار B در شکل (پ.٢-٥) نشان داده شده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.